Deze ochtend werd ik gewekt door de hoofdvroedvrouw, omdat ze het vermoeden had van een stuitbevalling. Daar stond ik dan in de verloskamer met mijn pyjama en mijn werkpak over. Ze zei me dat deze dame 10 cm ontsluiting had,en dat ze net de vliezen had gebroken. Er was veel meconium, zei ze, wat het vermoeden van een stuitligging kon versterken. De vrouw had een infuus met een stimulerend product, om haar te helpen bij het persen. Wanneer ze begon te persen, zag ik ineens een hoofd verschijnen met een voorliggende navelstreng !!!! Ik beval meteen de vrouw te stoppen met persen, duwde het hoofd op en stopte het infuus. Ik vroeg de vroedvrouw om de harttonen te controleren, maar deze waren jammer genoeg niet vindbaar. Het was al te laat...
Voor de niet-verloskundigen onder ons: Wanneer de navelstreng voor het voorliggend deel ligt in arbeid, kan/mag de vrouw niet vaginaal bevallen, en dient ze verlost te worden door middel van een keizersnede. Het voorliggend deel (hoofd of stuit) zal anders de navelstreng afklemmen bij een vaginale bevalling, waardoor de baby geen zuurstof meer krijgt en sterft.
Deze situatie speelde zich dus af deze ochtend. De vroedvrouw had bij het breken van de vliezen niet gevoeld naar een voorliggende navelstreng. Ik vertrouwde haar. Wanneer de vrouw begon te persen, bleek dit vertrouwen ongegrond. Hierdoor hebben we vandaag een jongetje moeten afgeven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten