zondag 18 mei 2014

18/05/2014

> HOME SWEET HOME <
Op Donderdag 15/05 kwam ik na 6 uur vliegen aan in Zaventem luchthaven omstreeks 17u00. Ik had één van mijn mooie Gambiaanse kleedjes aan en draaide het hoekje om met mijn bagage. Mijn mama kwam naar mij gelopen en knuffelde me helemaal plat. Familie, vriendinnen en vriendje stonden mij op te wachten met een hele mooie zelfgemaakte spandoek. Op deze spandoek stond "Welcome back Mariama from Gambia" alsook al hun namen. In het midden hing een foto van mijn meest memorabele bevalling in Gambia (d.i. de tweelingbevalling van Isatou & Mariama). Wat is het zalig om terug thuis te zijn en iedereen terug te zien (en vast te nemen) !!
 Ik was heeel erg moe van de heenreis, maar toch bleef ik honderduit vertellen over mijn avontuur in Gambia. We zijn met z'n allen bij mijn grootouders gaan eten: echte Belgische kost, eindelijk !! :D Nadien deelde ik mijn kado'tjes uit die ik voor hen had meegebracht uit Gambia. 's Avonds kwam ik thuis en ben ik eindelijk terug in mijn vriendje zijn armen in slaap kunnen vallen. Heerlijk! :-)
De dagen nadien waren de verrassingen nog niet uitverkocht, want 's avond moest ik geblinddoekt 'ergens' mee naartoe: Ik kwam terecht op een verrassingsdiner met vriendinnen bij Valérie thuis met lekkere eten, hapjes en drinken dat ik 3 maanden heb moeten missen: Cava, scampi's, frietjes, Jammie!
Alsof ik nog niet genoeg gefeest had, verwende mijn sjoeke me in de privésauna Atlantis de avond nadien. En dan zondag werd ik om half 3 thuis verwacht. Maar wie had dat gedacht.... Nog een welcome-home-party!! Ik was blij verrast, zéker wanneer een mega-aap me verwelkomde bij de deur (wat mijn nonkel Frank bleek te zijn hihi... Nadat ik heel mijn familie had gekust en geknuffeld, kon ik al mijn verhalen vertellen terwijl al de foto's in diavoorstelling gepresenteerd werden. Maar geen feest zonder taart uiteraard !! Mijn ouders kwamen met een super mooie taart. Daar zijn geen echt woorden voor > zie foto hierboven!! Ik vond ze veel te mooi om op te eten. "Welcome home Mariama"
Dankuwel lieve familie en vrienden, ik heb echt énorm genoten van mijn thuiskomst. 
Ik zal dit nooit vergeten! Kusjes xxx

woensdag 14 mei 2014

14/05/2014

Lieve vrienden en familie,

Mijn laatste stage is afgelopen. Op het einde van mijn stage heb ik 70 bevallingen verricht, een heleboel verloskundige ervaring (zoals reanimaties, schouderdystocies, tweelingbevalling, stuitbevallingen, ... enz), een uitstekend resultaat én een mooie aanbevelingsbrief op zak! Ik ben er best wel fier op! :-) 
Ik wil graag nogmaals iedereen bedanken bij de steun van dit project.


Gisterenavond heb ik mijn "Goodbye Party" gehad in het Health Center. Collega's, vrienden, kennissen en zelfs enkele patiënten waar ik een goede band mee heb kwamen afscheid nemen. 
De ambulance speelde muziek. Vrienden zorgden voor (bekende lokale) drinks en het management team van het Gunjur Health Center zorgen voor eten ter bedanking voor alles wat ik heb bijgedragen aan de gemeenschap in Gunjur. Ik kreeg zelfs een speech van The Pentagon, organisators van de 'Gunjur Got Talent Show'. 
Het was een zeer fijne avond, ik heb ervan genoten! Ik zal jullie missen!

Enkele kiekjes van op mijn afscheidsfeestje :-)


 

zondag 11 mei 2014

11/05/2014

Lieve vrienden en familie,


Omdat ik bijna terug naar huis ga, hebben enkele vrienden en een collega Afrikaanse kledij laten maken op maat. Lief he! Ik heb de stof en stijl mogen kiezen in Brikama, en samen zijn we naar de Tailor gegaan. Hij deed de metingen en maakte Afrikaanse kleedjes. Ze hebben oude naaimachines (met zo een voetje om in gang te zetten), maar blijkbaar kan hij er zéér goed mee werken! 
Van de Touray-Familie kreeg ik een blauw kleed met bloemenpatroon, van Sainy kreeg ik een rode avondjurk en van Isatou kreeg ik een bruine top en rok. Ik heb nog niet veel foto's, enkel van het blauwe kleed omdat ik er deze ochtend mee naar de Naamgevingsceremonie van Wulla ben gegaan (foto rechts).

Wulla had tijdens één van mijn nachtshiften een flinke dochter op de wereld gezet. Tijdens arbeid en bevalling had ze het erg moeilijk, omdat de ontsluitingsfase zo lang duurde. Epidurale anesthesie wordt niet gebruikt in Afrika, zo dus bevallen (bijna) alle dames natuurlijk. Ik moest dus mijn  vroedvrouwen-truckendoos boven halen, om Wulla door de vermoeiende contracties te loodsen. De bevalling was niet gemakkelijk, maar samen hebben we dit tot een goed einde gebracht! Ze heeft haar mooie dochter naar mij genoemd, omdat ze me zo dankbaar is voor al de mentale en fysieke steun in arbeid, bevalling en postpartum.


zaterdag 10 mei 2014

10/05/2014



Soms zeggen beelden meer dan woorden. Daarom vandaag geen tekst op de blog, maar enkele mooie kiekjes van de pasgeboren baby's die ik ter wereld heb gebracht. Enjoy!



Groetjes vanuit Gunjur, Gambia

vrijdag 9 mei 2014

09/05/2014

Deze ochtend werd ik gewekt door de hoofdvroedvrouw, omdat ze het vermoeden had van een stuitbevalling. Daar stond ik dan in de verloskamer met mijn pyjama en mijn werkpak over. Ze zei me dat deze dame 10 cm ontsluiting had,en dat ze net de vliezen had gebroken. Er was veel meconium, zei ze, wat het vermoeden van een stuitligging kon versterken. De vrouw had een infuus met een stimulerend product, om haar te helpen bij het persen. Wanneer ze begon te persen, zag ik ineens een hoofd verschijnen met een voorliggende navelstreng !!!! Ik beval meteen de vrouw te stoppen met persen, duwde het hoofd op en stopte het infuus. Ik vroeg de vroedvrouw om de harttonen te controleren, maar deze waren jammer genoeg niet vindbaar. Het was al te laat...

Voor de niet-verloskundigen onder ons: Wanneer de navelstreng voor het voorliggend deel ligt in arbeid, kan/mag de vrouw niet vaginaal bevallen, en dient ze verlost te worden door middel van een keizersnede. Het voorliggend deel (hoofd of stuit) zal anders de navelstreng afklemmen bij een vaginale bevalling, waardoor de baby geen zuurstof meer krijgt en sterft.
Deze situatie speelde zich dus af deze ochtend. De vroedvrouw had bij het breken van de vliezen niet gevoeld naar een voorliggende navelstreng. Ik vertrouwde haar. Wanneer de vrouw begon te persen, bleek dit vertrouwen ongegrond. Hierdoor hebben we vandaag een jongetje moeten afgeven...

woensdag 7 mei 2014

07/05/2014

Lieve vrienden en familie,

Gisteren nacht was het eventjes druk op de verloskamer in het Gunjur H/C. 
Ik heb 3 complexe bevallingen gedaan op 2 uurtjes tijd, maar het resultaat loonde: 3 schattige meisjes met een goede Apgar-score werden veilig ter wereld gebracht ! :-)

De eerste bevalling werd bemoeilijkt door het vasthaken van de bovenste schouder van de baby achter de symfyse van de moeder. Dankzij onze goede opleiding wist ik wat ik moest doen om het kindje veilig en zonder kwetsuren geboren te laten worden. Het was niet gemakkelijk zonder enige assistentie, maar het lukte wel. Ik heb het klusje alleen geklaard. De lokale vroedvrouw stond erbij en keek ernaar... 

De tweede bevalling was ongeveer dezelfde situatie, alleen kwam hier nog bij dat de navelstreng vast rond de nek zat... Op deze moment was ik ook net alleen omdat de shiftwissel plaatsvond, en de lokale vroedvrouw van de nacht was zich net gaan omkleden.

De derde bevalling was moeilijk, omdat de baby in een zogenaamde "sterrenkijker-positie" lag. Normaal gezien komen baby'tjes ter wereld met hun gezichtje gericht naar de poep van de moeder. Dit meisje vond de hemel mooier, en kwam zo ter wereld. In deze positie is een vaginale bevalling mogelijk, maar moeilijker. Met een beetje hulp van mij en de lokale vroedvrouw werd het kindje geboren (zie foto onder).

zondag 4 mei 2014

04/05/2014

Lieve vrienden en familie,

Gisteren ochtend was ik spijtig genoeg te laat voor deze premature tweeling (zie foto'tje links). 
De tweeling werden te vroeg geboren, en het scheelde niet veel of de moeder was in de taxi bevallen (vertelde Ami, een vroedvrouw). Dankzij de volle blaas heeft de moeder het uitgehouden tot in de verloskamer van het Gunjur Health Center. 
Ik was wel op tijd om de eerste zorgen toe te dienen aan het jongetje en meisje, de tweeling lekker te vertroetelen en de kindjes aan de borst te helpen. :-) Het meisje had problemen met de borst goed te nemen, en dus volgde ik dit heel de dag op. Jammer genoeg aanvaardde de moeder niet dat haar dochter niet dronk en ging ze na enkele uren naar huis op eigen verantwoordelijkheid.


Het lijkt alsof elke dag iemand dat ik ken trouwt, zo dus gisteren ging ik weer naar een trouwfeest...voor de derde keer sinds ik in Gambia ben. Ik mocht een mooi Afrikaans kleed lenen van Salima, een vriendin (zie foto). Er werd gegeten, gelachen en gedronken en vooral: Gedanst! Men klapt en danst op de muziek van de drums, het blijft echt leuk om dit cultureel dansen te zien.

Foto onder: Adama, Ik, Adja, Salima, Hawa (met nog enkele vriendinnen van hun)

vrijdag 2 mei 2014

02/05/2014

Lieve vrienden, familie en geïnteresseerden,

Deze ochtend ben ik de Pre School van Gunjur gaan bezoeken. Deze school bevatte 3 klasjes (level 1-2-3) en 1 bijzonder klasje voor kinderen van 3-6 jaar. De kinderen hadden een mooi roos uniform aan.  
Op vrijdag hebben de kindjes enkel les in de voormiddag tot 11u00. Toen ik aankwam, hadden de kindjes net pauze. Iedereen speelde in de grote mooie tuin rondom de school. In tegenstelling tot België krijgen de kindjes 50 minuten speelpauze. Ik kreeg een rondleiding van de directeur, Kadu. Hij toonde me het magazijn, en vertelde me dat de voornaamste tekorten papier en leermiddelen zijn. 


Toen de lessen terug begonnen, werd ik voorgesteld in alle klassen. De kindjes stonden op wanneer ik binnenkwam, wauw! Ik mocht mee liedjes zingen en dansen. In het bijzondere klasje heb ik een kindje met leerproblemen geholpen met cijfers (zie foto boven). Haar naam was Mariama, een naamgenootje dus. Na een half uurtje had ze het cijfertje "3" onder de knie, mooi zo!
Na de Pre school gaan de Gambiaanse kinderen naar de Primary school, en daarna naar de Secondary school. Sommigen doen ook nog Senior school en High school.

donderdag 1 mei 2014

01/05/2014

Vandaag ben ik samen met enkele lokale vrienden naar het Reptielenpark gegaan. We moesten een half uurtje fietsen, maar op de oude fietsen was dat niet zo evident... We gingen bijna niet vooruit, en het zadel deed énorm veel pijn. Maar we zijn er toch geraakt! :P
De gids verwelkomde ons, en zoals gewoonlijk hier betalen enkel de "tubabo" (lees: blanke mensen/toeristen) inkom. Gelukkig bedroeg dit niet zo veel, slechts 200 Dalasi, wat iets meer dan 4€ is.
De gids begon met de slangen: Hij informeerde ons over hun naam, vanwaar ze hun naam kregen, hoe groot ze worden, wat ze eten, of ze gevaarlijk zijn, ... en dergelijke. Hij vertelde ook dat de meeste slangen ongevaarlijk zijn, en dat de slangenbeten komen na schrikreacties of bedreigingen. Als we dit wensten konden we enkele slangen aaien of zelfs vastnemen. Op de foto rechts aaide ik een Python: ze staan bekend om hun wurggrepen.
Nadat we alle info hadden gekregen over de slangen en lekker veel foto's hadden genomen, gingen we naar de landschildpad. Ze hebben 1 grote landschildpad van 45 jaar oud. Echt een mooi dier! Ze hebben deze vorig jaar laten paren met een vrouwtje en samen kregen ze kleine baby-schildpadjes! Deze baby'tjes konden we ook in het park bewonderen.

In de namiddag werden we met het hele team van het Gunjur Health Center uitgenodigd op Yassin haar trouwfeest. Yassin is een zogenaamde 'general nurse', algemeen verpleegkundige, in het Gunjur Health Center. Ze trouwde vandaag met een dokter. Iedereen kleedde zich mooi op, en samen vertrokken we met de ambulance naar Kitty. Kitty is een klein dorpje, waar Yassin woont.
Foto boven HC Team: Lamin - Jessie - Kaddy - Mariama - Bakary - Momodu - Omar - Alagie

dinsdag 29 april 2014

29/04/2014


Zoals jullie vorige keer op de blog hebben gelezen, heb ik enkele weken geleden het lokale internetcafé van onze goede vrienden Habib, Sainy en Omar, wat kleur gegeven. Ik had echter nog bijna een volledige grote pot groene verf over, dus ik dacht.... Laat ik het Gunjur Health Center wat kleur geven?! De letters op de muur waren amper nog leesbaar en de poort had een roestige kleur. Beiden heb ik goed onder handen genomen! Mr Sowe, de incharge, was zeer blij en gaf me nog wat extra schilderjob'kes bij ! Hij wou graag dat ik de bezoekuren toevoegde op de muur én een spandoek schilder voor de komst van de president in Jambanjelly komende zaterdag (niet ver van Gunjur). Zo dus, vandaag heb ik me volledig laten gaan met groene verf! De spandoek is echter nog niet volledig klaar :-)



Tussendoor heb ik nog een vlotte bevalling gedaan. Alles is goed met moeder en dochter ;-)

Daarna werd ik uitgenodigd bij een collega van het Gunjur Health Center, Binta. Zij is een verpleegkundige met ervaring in de reproductieve zorg, daarom werkt ze (voorlopig dubbel) mee in de verloskamer. Binta was zo blij dat ik naar haar compound kwam om haar huis te zien en haar gezin te ontmoeten. Binta en haar man hebben 6 kinderen, 3 meisjes en 3 jongens, maar er wonen nog enkele kinderen van familie bij hen. Het is duidelijk een welgesteld gezin. De drie oudste kinderen studeren allemaal in het hoger onderwijs, en het huis waarin ze wonen is duidelijk nieuw. Ze vertelde me dat het 2 jaar geleden af was, en dat ze hun vorige huis verhuren aan een andere familie.

Nadat ze me een rondleiding in haar compound had gegeven en haar gezin had voorgesteld, begon ze te koken. Zoals je ziet op de foto heeft ze haar eigen keukentje, wat zeldzaam is (cnfr. meestal koken de vrouwen gewoon buiten in de compound). Ze maakte speciale vis klaar met brood en groentensaus en pap. 

De kinderen en man aten buiten, en ik at samen met Binta en haar vriendin binnen.
Foto: Familie van Binta



donderdag 24 april 2014

24/04/2014

Lieve zus en vokke,


Ik ben misschien héél erg ver van jullie verwijderd, maar jullie verjaardag vergeet ik niet ;-) WULU SANU JUERO >> lees: "Happy birthday" !!

De kindjes van Gunjur wensen jullie ook een fijne dag (zie foto)

Vele kusjes, Sabrina/Mariama

woensdag 23 april 2014

23/04/2014

Gisteren, 22/04/2014, ben ik samen met Kalifa en Omar het James Island gaan bezoeken. Met een gehuurde auto vertrokken we heel vroeg 's morgens naar Barra Berefet, daarna namen we een bootje naar James Island. Van het eiland is nog maar een klein deel over, een deel is verzwolgen door de zee. Een gids gaf ons uitleg in het fort. Ik was blij dat ik dit eiland kon bezoeken, doch de verhalen en beelden maakte me zo droevig... Na James Island vertrokken we naar Albreda, waar het vrijheidssymbool en de vrijheidsvlag stond.


James Island is een werelderfgoed gelegen in Gambia. Het is een bekende plaats vanwege haar getuigenis van de West-Afrikaanse slavernij tot deze werd afgeschaft. De Gambia-rivier was de eerste handelsroute voor midden-Afrika, en was daarmee ook de corridor vanwaar de slaven werden aangevoerd. James Island en bijbehorende vestigingswerken Albreda en Juffureh herinneren ons hieraan. Men bracht de slaven naar het Kunta Kinteh eiland, waar ze werden verzameld werden en daarna per boot werden gevoerd naar een onbekend land. Daar werden ze verkocht aan een blanke owner, waar ze meestal bleven voor de rest van hun leven, gescheiden van al hun familie en vrienden...

De 16e tot 19e eeuw was een onmenselijke en gruwelijke tijd voor de West-Afrikanen: gezinnen werden uit elkaar gerukt, kinderen werden ontnomen van hun ouders, vrouwen werden verkracht en daarna voor meer geld verkocht indien ze zwanger waren,... Men folterden en vernederden de slaven, bij verkoop werden ze zelfs gebrandmerkt zoals dieren! 

Foto: Standbeeld/ symbool met slogan voor de vrijheid na slavernij - "NEVER AGAIN"



Het eiland heeft reeds verschillende namen gehad doorheen de geschiedenis (naargelang de bezetters van het fort), namelijk: St.Andrews Island, Jacob Fort,... 
In 2011 is het eiland gedoopt naar een bekende slaaf, "Kunta Kinteh Island". In de bekende en waargebeurde serie "ROOTS" beschrijft men het leven van Kunta Kinteh, een aanrader! 

Foto rechts: familie Kinteh
Foto onder: Omar, Kalifa en ik in het Fort