donderdag 27 februari 2014

27/02/2014

Liefste vrienden, familie en kennissen! Het is weer een paar dagen geleden dat we onze blog hebben aangevuld. Bij deze, een hele boterham:

Tot onze vreugde kunnen we jullie meedelen dat we nu eindelijk een goede en eerlijke kokkin hebben gevonden, Auntie Marie. Wij kopen de ingrediënten en zij kookt dit voor ons tot zij verhuist binnen enkele weken. We helpen haar natuurlijk, en zijn zeer tevreden met een warm hart zoals dat van haar.


Maandag zijn we op zoek gegaan naar het postkantoor. Het dichtst bij zijnde postkantoor is gelegen in Brikama, waarvoor we een half uur heen moeten reizen met de bus. Er is geen postbode in Gambia, daarom is het best jullie ons Gambiaans telefoon nr toevoegen aan het adres. Wanneer we post hebben vanuit België worden we opgebeld en kunnen we dit komen afhalen ;-)

In onze leefwijze én het werkveld proberen we ons aan te passen aan de Afrikaanse cultuur en mentaliteit, soms is dit leuk maar niet altijd even gemakkelijk. 
De prenatale consultaties zijn één grote onoverzichtelijke warboel, dus we proberen er toch een beetje structuur in te brengen. In de verloskamer moedigt men het natuurlijk bevallen aan en respecteert men de wens van de vrouw in arbeid, wat uiteraard heel goed is. Maar wanneer complicaties optreden, vinden we dat de veiligheid voor moeder en kind op de eerste plaats komt en niet de wens van de vrouw (zoals “niet willen getransfereerd worden naar een groter ziekenhuis”). Vandaag volgden we bijvoorbeeld een dame in arbeid die zwanger was van een 8e kindje, en vanuit onze kennis wisten we dat deze bevalling snel zou moeten gaan. Dit was echter niet het geval. De incharge van het Health Center nam een afwachtende houding aan, in tegenstelling tot wat het partogram en onze ervaringen aangaven. Na 6 uur zonder enige vooruitgang of indaling van het kind konden we de incharge eindelijk overtuigen tot een transfer voor een keizersnede.
Zo kregen we gisteren ook weer te maken met een complexere bevalling, waarbij opnieuw de schouder van het kind vast zat achter het schaambeen van de vrouw. Omdat we dit vorige week ook meegemaakt hadden, konden we sneller en efficienter handelen volgens wat we geleerd hadden. Hierdoor verliep de geboorte van de baby al vlotter ondanks de complexiteit. Jammer genoeg kregen we opnieuw te maken met een lange reanimatie. De baby leeft nog, maar we hebben een vermoeden van hersenschade. Ondanks de moeilijke situaties met beperkt materiaal kunnen we jullie een hart onder de riem steken dat we ook mooie bevallingen hebben meegemaakt. Hiervoor kregen we enorm veel appreciatie van zowel de moeder als van de (hele) familie.

Na deze vermoeiende, maar vooral leerrijke dagen zijn we tot het besef gekomen dat er hier in Gambia veel tegenstrijd bestaat tussen de cultuur en wetenschap. Dit is soms moeilijk te aanvaarden, maar hierin zullen we onze weg wel vinden ;-) 
Vele groetjes!

maandag 24 februari 2014

24/02/2014


Op onze vrije dag hadden we afgesproken om met de andere girls naar het mooie Palma Beach te gaan. Dit is een toeristisch strand in het hotel area. Aisatu ging gezellig met ons mee naar zee na haar laatste (kalme) nachtshift. 
Zoals jullie al weten dankzij onze blog is het moeilijk om te plannen in Afrika, en verliep de uitstap niet exact zoals gepland. We waren 2u onderweg… 
Niettemin was het een super leuke dag! Bij aankomst ontmoetten we de andere meiden in een restaurantje, en deelden we onze ervaringen tijdens de lunch. Nadien was het puur genieten op het strand!

’s Avonds gingen we nog mee met Aisatu naar haar Compound, om haar zus, dochtertje en de rest van haar familie te leren kennen. Kumba, haar vinnig dochtertje, leerde ons al enkele Afrikaanse danspasjes (dit zullen we komende zaterdag kunnen gebruiken op de volgende naamgevingsceremonie!), terwijl haar zus Mariama voor ons een maaltijd kookte.

Suma! (= Tot de volgende keer in Mandinka)

zaterdag 22 februari 2014

22/02/2014

Wat een hectische dag! 
Met volle moed namen we het magazijn onder handen. Waaraan waren we begonnen….Wat een boeltje… Alles lag door elkaar, en we waren geschrokken dat men eigenlijk heel wat goed materiaal heeft hier, wat zelfs niet gebruikt wordt. Met heel veel geduld haalden we alles onder het stof uit en sorteerden we het materiaal en medicatie. Ondertussen hielden wij ons ook bezig met de zwangeren en dames in arbeid: multifunctionele student-vroedvrouwen! Fabourama, de incharge, is dolgelukkig met onze energie. Hij denkt waarschijnlijk “wat een rare Belgen zijn dat”, maar hij apprecieert alles zeer hartelijk en steekt soms een (klein) handje toe. De vroedvrouwen hebben veel vertrouwen in ons, want tijdens hun shift nemen ze een uitgebreide siësta. Tijdens het harde werk vroegen we ons regelmatig af hoe het eraan toe zou gaan als wij hier niet waren.

Op de verloskamer hebben we voor de eerste keer in Gambia te maken gehad met een complexere bevalling. De schouders van de baby bleven steken achter het schaambeen van de barende vrouw, waardoor het belangrijk was om kalm te blijven en goed na te denken wat we geleerd hadden. Uiteindelijk werd het kind geboren in slechte conditie, waarna we moesten reanimeren. Gelukkig is de baby er goed doorgekomen. Hierbij dank aan onze docenten, Esther, Joke en Elke, om ons voor te bereiden op dergelijke bevallingen.
Op het gebied van communicatie gaan we er ook op vooruit: De meeste Afrikaanse vrouwen in de verloskamer spreken namelijk geen Engels. Daarom gebruiken we enkele Afrikaanse woordjes zoals “Nyori amonte bace” (wat hard persen betekent in Mandinka). 

Vandaag was het ook eindelijk zover dat we in ons eigen huisje konden. Dit hebben natuurlijk eerst onder handen genomen met handschoenen en véél kuisproduct. Ook hierbij kregen we veel beziens. We zijn heel blij dat we eindelijk geïnstalleerd zijn.





De foto hierboven is van onze MASTER bedroom :-) met ons mooi muskietennet, ter bescherming van de malariamuggen en andere vieze beestjes. 
De foto hier rechts is onze foto -en kaartjes muur, voor het gemis. 
De foto hier onder is van onze gezellige living. Mettertijd zullen we dit nog mooier inrichten op z'n Afrikaans.

Vanavond werden we uitgenodigd voor een naamgevingsceremonie van 2 baby's. Dit is traditie in Gambia: Heel de buurt komt helemaal tot leven, iedereen heeft mooie kledij aan en danst op het gedrum.

donderdag 20 februari 2014

20/02/2014

Vandaag was onze eerste werkdag op de verloskamer. Net zoals de andere werknemers meldden we ons aan in de urenboek. We dachten dat we een kleine rondleiding gingen krijgen, maar we werden er meteen in gegooid. Er kwamen 2 dames binnen die op het punt stonden om te bevallen, en dat werd dus meteen al een bevalling voor mij en eentje voor Marieke. We hadden wel een beetje stress, omdat er geen gynaecoloog of vroedvrouw aanwezig was (zoals we gewoon zijn van in België) maar met trots kunnen we zeggen dat we deze klus helemaal alleen hebben geklaard. De mama’s en de baby’s stellen het goed. 
Foto's: Onze eerste Afrikaanse boulekes!


Daarna hebben we de verloskamer eens goed onder handen genomen: we hebben een hoognodige grote kuis gedaan en alles mooi opgeruimd. Fabourama, de in charge van het Gunjur Health Center, was onder de indruk en vond het super!






Net zoals de andere Afrikanen deden wij ook onze siësta, 4 uur lang… Daarna hebben we voor de eerste keer in ons leven onze vuile was met de hand gewassen! Resultaat: Redelijk proper :-)

Na enkele dagen werd het hoog tijd voor onze Gambiaanse namen, dat is namelijk traditie hier. Ik heb de naam Mariama gekregen (tweede dochter van een gezin krijgt telkens deze naam), en Marieke noemt voortaan Kaddy.

’s Avonds hebben we dan nog een internetcafé’tje opgepikt om jullie thuis allemaal op de hoogte te houden van ons avontuur. Tot blogs…

woensdag 19 februari 2014

19/02/2014

Beste vrienden, familie en geïnteresseerden ;)

De nacht van maandag op dinsdag zijn we aangekomen in de International Airport Banjul. Met de taxi werden we opgepikt door ‘locals’, vrienden van onze docent Esther. Met 5 in 1 taxi tezamen met 6 koffers! Dat had je moeten zien! Ze brachten ons naar de lodge in Brikama, waar we 1 nacht verbleven bij de andere meisjes van onze klas. De dag nadien werden we rondgeleid in Brikama en bezochten we het Sanyang strand.

Foto links: lodge Brikama

’s Avonds vertrokken we naar het Health Centrum in Gunjur, waar we de eerste 6 weken zullen werken en verblijven. Jammer genoeg konden we nog niet in ons huisje, omdat dit nog bezet is tot komende zaterdag. Alles op zijn tijd, the African way!





’s Morgens zijn we op zoek gegaan naar ontbijt. Dit waren uiteindelijk de lokale 'pancakes' (wat wij beter kennen als smoutebollen). We werden rondgeleid door Isatou, een lokale vroedvrouw en vriendin van Esther. Daarna werden we ontvangen door de Health Director en Regional Health Nurse in het Health Office te Brikama, héél  vriendelijke mensen (zie fotos)! De eerste lading van ingezameld materiaal en kledij is hier later maar goed aangekomen, en we hebben dit verdeeld onder beide Health Centra. ’s Avonds kregen we een lekkere lokale maaltijd.

Morgen is de grote dag, dan starten we met werken in het Gunjur Health Center! Slaapwel iedereen, Marieke en Sabrina. Wordt vervolgd….

dinsdag 18 februari 2014

18/02/2014

Vandaag was eindelijk de grote dag! De lang verwachte start van onze reis naar het verre Gambia!
We namen afscheid van onze familie en vrienden in Zaventem met hier en daar wat traantjes... Dankuwel lieve familie en vrienden dat jullie ons steunen bij ons project. 

Vele zoentjes, tot binnen 13 weken -xxx-
Marieke & Sabrina

dinsdag 4 februari 2014

Laatste voorbereidingen

De laatste voorbereidingen - Countdown
Onze examens zijn gedaan, nu is het tijd voor het treffen van de allerlaatste voorbereidingen. 

Zoals u wel weet, zijn er voor een reis naar het Zuiden bepaalde vaccinaties nodig, namelijk voor Gele koorts en Hepatitis B (= verplicht, of je komt het land niet binnen). Omdat wij langdurig bij de lokale bevolking zullen verblijven én in de gezondheidssector zullen werken werden ons meerdere vaccinaties aangeraden, namelijk: Polio, Difterie, Tetanus, Buiktyfus. Een heleboel prikjes dus! Ook heb je veel reismedicatie nodig, wat erg duur is maar wel erg belangrijk natuurlijk.

Verder is veel materiaal nodig, zoals een geïmpregneerd muggennet, wasdraad met wasspelden, rugzak, drinkbus,... en nog honderd en één dingen!!
Gelukkig mogen we 46 kg + 5 kg meenemen op het vliegtuig =)

Al het ingezamelde materiaal voor de lokale bevolking en zorgen is mooi gesorteerd in dozen en afgeplakt, wordt volgende week via DHL verstuurd!