18/05/2014

> HOME SWEET HOME <

Op Donderdag 15/05 kwam ik na 6 uur vliegen aan in Zaventem luchthaven omstreeks 17u00. Ik had één van mijn mooie Gambiaanse kleedjes aan en draaide het hoekje om met mijn bagage. Mijn mama kwam naar mij gelopen en knuffelde me helemaal plat. Familie, vriendinnen en vriendje stonden mij op te wachten met een hele mooie zelfgemaakte spandoek. Op deze spandoek stond "Welcome back Mariama from Gambia" alsook al hun namen. In het midden hing een foto van mijn meest memorabele bevalling in Gambia (d.i. de tweelingbevalling van Isatou & Mariama). Wat is het zalig om terug thuis te zijn en iedereen terug te zien (en vast te nemen) !!

 Ik was heeel erg moe van de heenreis, maar toch bleef ik honderduit vertellen over mijn avontuur in Gambia. We zijn met z'n allen bij mijn grootouders gaan eten: echte Belgische kost, eindelijk !! :D Nadien deelde ik mijn kado'tjes uit die ik voor hen had meegebracht uit Gambia. 's Avonds kwam ik thuis en ben ik eindelijk terug in mijn vriendje zijn armen in slaap kunnen vallen. Heerlijk! :-)

De dagen nadien waren de verrassingen nog niet uitverkocht, want 's avond moest ik geblinddoekt 'ergens' mee naartoe: Ik kwam terecht op een verrassingsdiner met vriendinnen bij Valérie thuis met lekkere eten, hapjes en drinken dat ik 3 maanden heb moeten missen: Cava, scampi's, frietjes, Jammie!
Alsof ik nog niet genoeg gefeest had, verwende mijn sjoeke me in de privésauna Atlantis de avond nadien. En dan zondag werd ik om half 3 thuis verwacht. Maar wie had dat gedacht.... Nog een welcome-home-party!! Ik was blij verrast, zéker wanneer een mega-aap me verwelkomde bij de deur (wat mijn nonkel Frank bleek te zijn hihi... Nadat ik heel mijn familie had gekust en geknuffeld, kon ik al mijn verhalen vertellen terwijl al de foto's in diavoorstelling gepresenteerd werden. Maar geen feest zonder taart uiteraard !! Mijn ouders kwamen met een super mooie taart. Daar zijn geen echt woorden voor > zie foto hierboven!! Ik vond ze veel te mooi om op te eten. "Welcome home Mariama"
Dankuwel lieve familie en vrienden, ik heb echt énorm genoten van mijn thuiskomst. 
Ik zal dit nooit vergeten! Kusjes xxx

14/05/2014

Lieve vrienden en familie,

Mijn laatste stage is afgelopen. Op het einde van mijn stage heb ik 70 bevallingen verricht, een heleboel verloskundige ervaring (zoals reanimaties, schouderdystocies, tweelingbevalling, stuitbevallingen, ... enz), een uitstekend resultaat én een mooie aanbevelingsbrief op zak! Ik ben er best wel fier op! :-) 
Ik wil graag nogmaals iedereen bedanken bij de steun van dit project.

Gisterenavond heb ik mijn "Goodbye Party" gehad in het Health Center. Collega's, vrienden, kennissen en zelfs enkele patiënten waar ik een goede band mee heb kwamen afscheid nemen. 

De ambulance speelde muziek. Vrienden zorgden voor (bekende lokale) drinks en het management team van het Gunjur Health Center zorgen voor eten ter bedanking voor alles wat ik heb bijgedragen aan de gemeenschap in Gunjur. Ik kreeg zelfs een speech van The Pentagon, organisators van de 'Gunjur Got Talent Show'. 
Het was een zeer fijne avond, ik heb ervan genoten! Ik zal jullie missen!

Enkele kiekjes van op mijn afscheidsfeestje :-)

 

11/05/2014

Lieve vrienden en familie,

Omdat ik bijna terug naar huis ga, hebben enkele vrienden en een collega Afrikaanse kledij laten maken op maat. Lief he! Ik heb de stof en stijl mogen kiezen in Brikama, en samen zijn we naar de Tailor gegaan. Hij deed de metingen en maakte Afrikaanse kleedjes. Ze hebben oude naaimachines (met zo een voetje om in gang te zetten), maar blijkbaar kan hij er zéér goed mee werken! 
Van de Touray-Familie kreeg ik een blauw kleed met bloemenpatroon, van Sainy kreeg ik een rode avondjurk en van Isatou kreeg ik een bruine top en rok. Ik heb nog niet veel foto's, enkel van het blauwe kleed omdat ik er deze ochtend mee naar de Naamgevingsceremonie van Wulla ben gegaan (foto rechts).

Wulla had tijdens één van mijn nachtshiften een flinke dochter op de wereld gezet. Tijdens arbeid en bevalling had ze het erg moeilijk, omdat de ontsluitingsfase zo lang duurde. Epidurale anesthesie wordt niet gebruikt in Afrika, zo dus bevallen (bijna) alle dames natuurlijk. Ik moest dus mijn  vroedvrouwen-truckendoos boven halen, om Wulla door de vermoeiende contracties te loodsen. De bevalling was niet gemakkelijk, maar samen hebben we dit tot een goed einde gebracht! Ze heeft haar mooie dochter naar mij genoemd, omdat ze me zo dankbaar is voor al de mentale en fysieke steun in arbeid, bevalling en postpartum.

10/05/2014

Soms zeggen beelden meer dan woorden. Daarom vandaag geen tekst op de blog, maar enkele mooie kiekjes van de pasgeboren baby's die ik ter wereld heb gebracht. Enjoy!

Groetjes vanuit Gunjur, Gambia

09/05/2014

Deze ochtend werd ik gewekt door de hoofdvroedvrouw, omdat ze het vermoeden had van een stuitbevalling. Daar stond ik dan in de verloskamer met mijn pyjama en mijn werkpak over. Ze zei me dat deze dame 10 cm ontsluiting had,en dat ze net de vliezen had gebroken. Er was veel meconium, zei ze, wat het vermoeden van een stuitligging kon versterken. De vrouw had een infuus met een stimulerend product, om haar te helpen bij het persen. Wanneer ze begon te persen, zag ik ineens een hoofd verschijnen met een voorliggende navelstreng !!!! Ik beval meteen de vrouw te stoppen met persen, duwde het hoofd op en stopte het infuus. Ik vroeg de vroedvrouw om de harttonen te controleren, maar deze waren jammer genoeg niet vindbaar. Het was al te laat...

Voor de niet-verloskundigen onder ons: Wanneer de navelstreng voor het voorliggend deel ligt in arbeid, kan/mag de vrouw niet vaginaal bevallen, en dient ze verlost te worden door middel van een keizersnede. Het voorliggend deel (hoofd of stuit) zal anders de navelstreng afklemmen bij een vaginale bevalling, waardoor de baby geen zuurstof meer krijgt en sterft.
Deze situatie speelde zich dus af deze ochtend. De vroedvrouw had bij het breken van de vliezen niet gevoeld naar een voorliggende navelstreng. Ik vertrouwde haar. Wanneer de vrouw begon te persen, bleek dit vertrouwen ongegrond. Hierdoor hebben we vandaag een jongetje moeten afgeven...

07/05/2014

Lieve vrienden en familie,

Gisteren nacht was het eventjes druk op de verloskamer in het Gunjur H/C. 
Ik heb 3 complexe bevallingen gedaan op 2 uurtjes tijd, maar het resultaat loonde: 3 schattige meisjes met een goede Apgar-score werden veilig ter wereld gebracht ! :-)

De eerste bevalling werd bemoeilijkt door het vasthaken van de bovenste schouder van de baby achter de symfyse van de moeder. Dankzij onze goede opleiding wist ik wat ik moest doen om het kindje veilig en zonder kwetsuren geboren te laten worden. Het was niet gemakkelijk zonder enige assistentie, maar het lukte wel. Ik heb het klusje alleen geklaard. De lokale vroedvrouw stond erbij en keek ernaar... 

De tweede bevalling was ongeveer dezelfde situatie, alleen kwam hier nog bij dat de navelstreng vast rond de nek zat... Op deze moment was ik ook net alleen omdat de shiftwissel plaatsvond, en de lokale vroedvrouw van de nacht was zich net gaan omkleden.

De derde bevalling was moeilijk, omdat de baby in een zogenaamde "sterrenkijker-positie" lag. Normaal gezien komen baby'tjes ter wereld met hun gezichtje gericht naar de poep van de moeder. Dit meisje vond de hemel mooier, en kwam zo ter wereld. In deze positie is een vaginale bevalling mogelijk, maar moeilijker. Met een beetje hulp van mij en de lokale vroedvrouw werd het kindje geboren (zie foto onder).

04/05/2014

Lieve vrienden en familie,

Gisteren ochtend was ik spijtig genoeg te laat voor deze premature tweeling (zie foto'tje links). 
De tweeling werden te vroeg geboren, en het scheelde niet veel of de moeder was in de taxi bevallen (vertelde Ami, een vroedvrouw). Dankzij de volle blaas heeft de moeder het uitgehouden tot in de verloskamer van het Gunjur Health Center. 
Ik was wel op tijd om de eerste zorgen toe te dienen aan het jongetje en meisje, de tweeling lekker te vertroetelen en de kindjes aan de borst te helpen. :-) Het meisje had problemen met de borst goed te nemen, en dus volgde ik dit heel de dag op. Jammer genoeg aanvaardde de moeder niet dat haar dochter niet dronk en ging ze na enkele uren naar huis op eigen verantwoordelijkheid.

Het lijkt alsof elke dag iemand dat ik ken trouwt, zo dus gisteren ging ik weer naar een trouwfeest...voor de derde keer sinds ik in Gambia ben. Ik mocht een mooi Afrikaans kleed lenen van Salima, een vriendin (zie foto). Er werd gegeten, gelachen en gedronken en vooral: Gedanst! Men klapt en danst op de muziek van de drums, het blijft echt leuk om dit cultureel dansen te zien.

Foto onder: Adama, Ik, Adja, Salima, Hawa (met nog enkele vriendinnen van hun)